Այսօր 22.09.2024
Բարի գալուստ:
Status4ka.Ru - Հանրային առաջին ստատուսների կայք: Տեղեկացրեք ընկերներին կայքի մասին:
.
Գլխավոր էջ » Ստատուսներ » statusner [ Ավելացնել ստատուս ]

Ընդհանուր ստատուսների քանակը` 12744
Ցույց է տրվում: 581-600
Էջեր « 1 2 ... 28 29 30 31 32 ... 637 638 »


    — Что ты творишь, что ты делаешь?! — спрашивала Я. — Молчи! Я меняю свою жизнь! — отвечала Я, самой себе.


    Մի՛ վախեցեք փոխել Ձեր կյանքը, եթե Ձեր սիրտն ու հոգին այդպես են ուզում:


    Եթե վեճից հետո կինը միանգամից Ձեզ ներում է, նշանակում է նա արդեն մտածել է, թե ինչպես վրեժխնդիր լինի:


    Լինել լավը, նշանակում է ներդաշնակվել ինքն իր հետ...


    Ոչ մի քաղակակիրթ մարդ չի զղջում երբևէ, որ տրվել է հաճույքին, իսկ անքաղաքակիրթը չգիտե ինչ է հաճույքը...


    Փաստորեն իրական աշխարհում մեղսագործները չեն պատժվում, ոչ էլ՝ անմեղները հատուցվում...


    Ինչ-որ բանի մասին մտածիր միայն այն ժամանակ, երբ հիշելը հաճելի է..


    Շատ իմանալը խելք չի սովորեցնում, փորձն է խելք սովորեցնում...


    Պետք չէ միայն մեկ անհատի սիրույն փոխել սկզբունքայնության ու ուղղամտության մասին ունեցած պատկերացումներդ: Եվ ոչ էլ փորձիր քեզ կամ ինձ համոզել, թե եսասիրությունը հեռատեսություն է, կամ որ առողջ դատողությունն արհամարհելով` երջանկությունդ կապահովես...


    Որքանով է արդար մերկացնել որևէ մեկի անցյալի սխալները` առանց իմանալու, թե նա ինչ է զգում տվյալ պահին...


    Ավելի լավ չէ՞ր լինի, եթե յուրաքնչյուր մեղքն իր հետ անմիջապես արժանի պատիժ բերեր: Պատիժը մաքրում է: Ոչ թե. «Մեր մեղքերին թողություն տուր» այլ. «Պատժիր մեզ մեր անօրենությունների համար»-ահա թե ինչպես պետք է լինի մարդու աղոթքը ամենաարդար Աստծուն...


    Կյանքի դառնությունը մահը չէ, այլ այն, երբ սերն է մեռնում...


    Ազդել մեկի վրա, նշանակում է նրան տալ իր սեփական հոգին: Նա ոչ իր մտքերով է խորհում և ոչ էլ այրվում է իր կրքերով: Նրա և’ առաքինությունները և մեղքերը, եթե ենթադրել, որ դրանք իրոք գոյություն ունեն, իրենը չեն, այլ փոխ են առնված: Նա դառնում է ուրիշի երաժշտության արձագանք, դերասան` մի դերում,որն իր համար չի գրված:


    Կյանքի նպատակը ինքնաարտահայտումն է: Դրսևորել իր իսկ էությունն ամբողջապես, ահա թե ինչու ենք ապրում… Մինչդեռ մեր դարում մարդիկ վախենում են իրենք իրենցից: Նրանք մոռացել են, որ մեծագույն պարտքը դա սեփական անձի համար ունեցած պարտքն է: Ինքըստինքյան հասկանալի է, նրանք գթասիրտ են,կերակրում են քաղցածներին, հագցնում աղքատներին: Բայց սեփական հոգիները սովվալուկ են և մերկ: Խիզախությունը մենք կորցրել ենք: Գուցե դա երբեք էլ չե՞նք ունեցել:


    Հասարակական կարծիքի հանդեպ ունեցած սարսափը բարոյականության հիմքն է, իսկ սարսափը Աստծու առաջ, դա այն սարսափն է, որի վրա հիմնվում է կրոնը: Ահա թե ինչն է իշխում մեզ վրա: Մինչդեռ, եթե մարդ կարողանար ապրել լիարժեք կյանքով, այսինքն ազատություն տար յուրաքանչյուր զգացմունքին, արտահայտություն` յուրաքանչյուր մտքին և իրագործեր յուրաքանչյուր երազանք, կարծում եմ, աշխարհը կապրեր այնպիսի հզոր պոռթկում, որ մենք կմոռանայինք միջնադարի բոլոր հիվանդությունները և կվերադառնայինք հելլենիզմի իդելաներին...


    Տաղանդավոր արվեստագետները ապրում են իրենց ստեղծագործություններով, և այդ պատճառով, իրենք որպես այդպիսին, անհետաքրքիր մարդիկ են:


    Մինչդեռ կարևորը գաղափարն է, անկախ նրանից, թե նա, ով արտահայտել է այդ գաղափարը, որքան անկեղծ է հավատում դրան: Գաղափարի ինքնուրույն արժեքը այնքան է ավելի մեծ, որքան ավելի քիչ է հավատում նրան այն մարդը, որից ծնունդ է առնում ինքը գաղափարը, որովհետեև այդ գաղափարը չի արտացոլում նրա ցանկությունները, կարիքները և նախապաշարմունքները:


    -Ի՞նչպես է անձնական կյանքդ: -Ինչպես կրկեսում. զվարճալի է, ծաղրածուները շատ են, չկա լրջություն:


    Քչերն են, որ կարողանում են հանուն մեկի թողնել բոլորին:


    Աշուն ― ժամանակահատված, երբ կարելի է տխուր լինել առանց պատճառի։