Ընդհանուր ստատուսների քանակը` 12744 Ցույց է տրվում: 421-440 |
Էջեր « 1 2 ... 20 21 22 23 24 ... 637 638 » |
Մի՛ ափսոսեք այն ժամանակի համար, որը անցկացրել եք միայնակ: Ափսոսե՛ք այն ժամանակի համար, որն անցկացրել եք ոչ ճիշտ մարդու կողքին:
|
Սերը ազնվություն է տալիս նույնիսկ նրանց, որոնց բնությունը մերժել է այդ բանում:
|
Երջանիկ մարդ - դա նա է,ով չի զղջում անցյալի համար,չի վախենում ապագայից...և չի խառնվում ուրիշի կյանքին:
|
Պետք է սովորել խաղի կանոնները,իսկ հետո խաղալ բոլորից լավ!!
|
Каждое утро,просыпаясь,я буду видеть её лицо.Слышать её голос.И больше мне,наверное,ничего не нужно.
|
Դու նույնիսկ չգիտես, թե ինչպիսի՜ երջանկություն ես դու։
|
Ես վաղուց ներել եմ նրանց, ովքեր ինձ վատն են կամեցել։ Թո՛ղ սերը փրկի նրանց հոգիներն այնպես, ինչպես իմն է փրկել։
|
Не отдавайте своё сердце на растерзание с легкостью, пусть люди потрудятся, чтобы достать его.
|
Քո աչքերի մեջ ես տեսնում եմ մեր մանուշակը հայկական...♥
|
Մի աղջիկ այնքան սպասեց սպիտակ ձիով ասպետին, մինչև եկավ փոստատարը և բերեց թոշակը:
|
Տարիները սերը չեն մարում, հիշողությունները հանգիստ չեն տալիս և սկսվում է ԿԱՐՈՏԸ
|
Ճակատագրի բերումով պատահում է, որ սիրող սրտերը բաժանվում են: Յուրաքանչյուրը սկսում է իր կյանքը նոր, մաքուր էջից` ուրիշի հետ:
|
- Ես առաջին անգամ եմ այսպես սիրահարվում:
- Իսկ ես վերջին:
|
Երբեմն ուզում ես հանգստանալ մարդուց, բայց հետո հասկանում ես, որ առանց նրա չես կարող։
|
Աստված մեզ տվել է սիրտ, իսկ մենք մոռացել ենք ինչպես այն օգտագործել:
|
Запомните: вас ценят ровно настолько, насколько вы цените себя сами.
|
Յուրաքանչյուրի ներսում կա ցավ, որը երբեք չի անցնում,կա պահ, որը երբեք չի մոռացվում ու տեսիլքի պես միշտ էլ հայտնվում է:
|
Մի կերպ մի պահ գոնե մոռանում ես մարդուն, և ահա. նոր նամակ կամ զանգ նրանից: Ու ցավալին այն է, որ դու ժպտում ես այնպես, ինչպես առաջ. ասես ոչինչ էլ չի եղել:
|
Այս անծանոթ զգացմունքը, որ մեղմ ձանձրույթով հալածում է ինձ, ես վարանում եմ կնքել գեղեցիկ և հանդիսավոր անունով՝ թախիծ: Դա այնպիսի համակործան և այնպիսի եսասեր զգացմունք է, որ նրանից ամաչում եմ, մինչդեռ թախիծը ես միշտ հարգել եմ:
|
Այդ զգացմունքն ինձ անծանոթ էր, բայց գիտեի, թե ինչ է տաղտուկը, ափսոսանքը, ավելի պակաս ինձ ծանոթ էր խղճի խայթը: Իսկ հիմա, ինչ-որ բան՝ մետաքսի պես և՛ հաճելի, և՛ նյարդայնացնող, փաթաթվում է ինձ, անջատում մյուսներից:
|
|