Երբ ուշանամ ու էլ չգամ հանդիպման, Չկարծես որ մոռացել եմ, չեմ հիշում, Ժամացույցս թխթխկում է անընդհատ, իսկ իմ կյանքը կանգ է առել անցյալում: Չեմ հասկանում, թե ինչու եմ մոլորվել, Ոչ խոսում եմ, որ մրմնջում քթիս տակ, Հոգիս ունայն, դատարկ սիրտս փոթորկվել Անց է կացնում օրերս լուռ աննպատակ: Կյանքս մեռավ ու նավի պես խորտակվեց Սուզվեց ծովի ալիքներում ամայի, Բայց իմ սիրտը շարունակում է բաբախել Ու աղոթել ինձ միշտ սպասող էակին: Թե ուշանամ ու էլ չգամ այն այգին, Ուր թաղել ենք մեր սերը վաղամեռ, Չկարծես, որ դալկացել է իմ հոգին Ու չի ուզում այն նորից քեզ սիրել: Կյանքս հանգեց երկնակամարում աստղի պես, Երազանքներս մոխիր դարձան, էլ չկան, բայց իմ հլու սիրտը կարծես Դեռ թռթռում է միայն ու միայն քեզ համար: գուցե հիմա դեռ սպասում ես, որ կգամ, Կընկնեմ գիրկդ ու կփարվեմ քո կրծքին, Բայց միգուցե ուշացել եմ ու բնավ Ինձ չես հիշում, այլ սիրում ես ուրիշին: Թե ուշանամ ու էլ չգամ հանդիպման Չկարծես, որ չեմ սիրում այլևս քեզ, Մենավոր սիրտս չի գտնում վախճան, Իմ անիմաստ ու փշրված կյանքիս պես: