Այդ արտահայուտյունը երևի թե բոլորս էլ լսած կլինենք, բայց իմաստը սեփական հոգում զգալն ուրիշ է: Շատ դեպքեր կան, որոնք կամ կիսատ են մնում, կամ էլ շարունակվում: Իսկ մի թե արժե դեմ գնալ բոլորին, եթե երտասարդ աղջիկ/տղա ես? Մեր օրերում տարիքին ավելի մեծ կարևորություն ենք տալիս, չմտածելով մեր զգացմունքների մասին, դե մենք հիմա ավելի զարգացած ենք ապրում և առաջնայինը մտածում ենք<< Վայ, բա ինչ կասեն, ամոթա>>: Ախր դա զգացմունք է, հատկապես դժվար է կասեցնել եթե առկա է 2 կողմերում էլ: Չէ, հաստատ պետք չէ հենվել բամբասանքների վրա և զոհ գնալ: Իհարկե խոսքս վերաբերվում է, միայն նրանց ում միջև այդ սիրո հետագա ճանապարհը կախված է տարիքից, դա զգացմունք է, որից պետք չէ հրաժարվել, հերքել կամ արհամարհել: Եթե սիրում եք, եթե ուժեղ եք ընդունակ կլինեք ամենքի դեմ ելնելու: ԱՅՆ ԻՆՉՈՎ ԴՈՒՔ ԿԱՐՈՂ ԵՔ ՁԵՐ ՍԵՓԱԿԱՆ ԱՇԽԱՐՀՈՒՄ, ՁԵՐ ՍԵՓԱԿԱՆ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆՆ ԿԱՌՈՒՑԵԼ, ԱՊԱ ԵՐԲԵՔ ՄԻ ՀՐԱԺԱՐՎԵՔ ԱՅԴ ՇԱՆՍԻՑ, ԻՆՉ ԻՄԱՆԱՔ ՄԻ ԳՈՒՑԵ ՎԵՐՋԻՆՆ Է: