Գիտե՞ս` ժամանակը մեր լավագույն ընկերն է: Նա ցույց է տալիս մեզ, թե ուր ենք գնում և ում մոտ: Իմ ժամանակն ինձ քեզ մոտ է բերել: Ես արդեն որերորդ անգամ գլխիկոր սողացի քեզ մոտ, որ սավառնեմ քեզ հետ: Ես սավառնել եմ ուզում: Ես ուզում եմ կողքիդ լինել` ինչ էլ պատահի և ինչպես միշտ երազում եմ, որ գրկես ինձ ու ասես` կսպանեմ, եթե մի անգամ էլ հեռանաս: Ուզում եմ, որ իսկապես սպանես, եթե մի անգամ էլ հեռացա: Մեր երեխաները պետք է քո աչքերն ունենան` մեծ, գեղեցիկ, երկար թարթիչներով: Մեր երեխաները պետք է քո նման բարի լինեն, նրանք պետք է քո նման ներել կարողանան, երջանկացնել կարողանան: Իսկ ինձնի՞ց: Չգիտեմ, թերևս ոչինչ: Ես նրանց տալու ոչինչ չունեմ: Ես միայն ցանկանում եմ կողքիդ մեծանալ: Այս կյանքն այնքան բարդ ու դաժան է. ես վախենում եմ միայնակ լինելուց: Միայնակ չեմ դիմանա: Քո կարիքն ունեմ: Ժամանակը մեզ տրվում է` հասկանալու, թե ինչ ենք ուզում և ինչու: Ես կրկին անգամ հասկացա և այս անգամ համոզվեցի, որ երազում եմ մեր երջանկության մասին: Քո կողքին ապահով է, ջերմ, սիրելի: Այդպես էլ պետք է լիներ, պարզապես երբեմն երջանկության չափաբաժինն այնքան մեծ է լինում, որ չենք դիմանում, հակառակվում ենք, որովհետև սովոր չենք լինում այդչափ գեղեցկության: Գուցե արժանի չեմ, հիմա արժանի չեմ, բայց ես այնքան եմ… Տես` անգամ մատներս չեն համարձակվում գրել, բայց համոզված եմ` դու հասկանում ես ինձ: Ես…