Ու ես չեմ նեղվում.... Չէ ամեն ինչ նորմալ ա, դու էլ չկաս իմ համար, ես էլ չկամ քո համար.... Չեմ նեղվում, չեմ արտասվում, չուրախանաս տենց բան չկա.... Ուղղակի զարմանում եմ իմ վրա` ոնց եմ մինչև էսօր համբերել, ոնց եմ դիմացել: Էնքան հարցեր ունեմ իմ ներսում, բայց երբեք, երբեք քեզ չեմ տա դրանք: Քեզնից էլ չեմ սպասում անկեղծ պատասխան: Մենակ հիմարը կսպասեր անկեղծության քո նմանից, էտ ամեն ինչից հետո: Կարողա գիշերվա կեսին չկարանամ քնեմ հիշողություններից, կամ բարձս էնքան թաց լինի, որ չթողի հանգիստ քնեմ: Բայց դու չես իմանա դրա մասին, չկարծես թե մի կաթիլ կարոտից հետո վազելով գալու եմ քեզ մոտ: Եվ փոխանակ դու ներողություն խնդրես սպասում ես իմ ներողությանը: Չսպասես... Ուղղակի հետաքրքիր ա` ես որերորդն էի ում խաբել էիր: Ում սուտ խոսքերովդ կարացել էիր քո կողմ տանել: Ծիծաղելի ես դու, անչափ ծիծաղելի: Հավատա, այսպես երկար չես կարողանա դիմանալ, կկործանվես: Հիշիր խոսքերս, ինչքան էլ քեզ սիրել եմ ու չնայած մինչև հիմա էլ սիրում եմ հիմարի նման, ետ չեմ ընդունելու քեզ, ոչ մի դեպքում: Մենակ մի բան կասեմ, երբ արդեն կործանված կլինես, երբ էլ կողքիդ չես ունենա ոչ մեկին, կհիշես խոսքերս, կհիշես արցունքներս, որ դու թողել էիր քո ետևից: Քեզ ցանկանում եմ քո նման մեկին հանդիպես, որ իմանաս ինչ ա նշանակում տանջվել, խաբվել: Հա ու ես չեմ նեղվում, ավելի լավ, ավելի լավ, որ շուտ աչքերս բացվեցին, շուտ հասկացա ամեն ինչ: Ու չեմ տանջվում.....