Ընկերը վարում էր մոտոցիկլը մոտ 180կմ/ժ արագությամբ... _ Դանդաղեցրու ընթացքը, ես վախենում եմ,_ ասաց աղջնակը: … _ Ո'չ, այսպես հաճելի է,_ ասաց տղան... _ Ոչ մի
հաճելի բան էլ չկա, խնդրում եմ, չափազանց սարսափելի է: _ Ուրեմն ասա, որ ինձ սիրում ես: _Լա'վ, սիրում եմ քեզ, արգելակի'ր: _ Իսկ հիմա ամուր գրկիր... շատ ամուր.... (Աղջիկը գրկում է) _ Կարող ես հանել իմ սաղավարտը ու ինքդ հագնել??? ես հոգնեցի դրանից... Հաջորդ օրը թերթերում գրում են. ''Մոտոցիկլը վթարի է ենթարկվել` մխրճվելով մի շինության մեջ արգելակների ոչ սարքին լինելու հետևանքով... այդ պահին երկու մարդիկ են եղել, որոնցից մեկը ողջ է մնացել'' ....Ճանապարհի կեսին տղան հասկանում է,որ արգելակները չեն աշխատում, բայց նա չցանկացավ, որ աղջնակը իմանա այդ մասին ու խնդրեց նրան վերջին անգամ իրեն գրկել ու ասել ''սիրում եմ քեզ''... նա ստիպեց աղջկան հագնել սաղավարտը, որ ողջ մնար...չնայած նրան, որ դա իր կյանքի գնով էր լինելու