Երկու սիրահար զույգ էին,երկուսն էլ մեկմեկու շատ էին սիրում,բայց միշտ լռում էին....միշտ իրար հետ էին,ամեն տեղ միշտ իրար հեր էին գնում...մի օր էլ որոշեցին լրջորեն խոսել իրենց զգացմունքների մասին:Որոշեցին հանդիպել իրենց սովորական վայրում,որտեղ միշտ հանդիպում էին...Երկուսնել միաժամանակ եկան..տղան կանգնել էր փողոցի մյուս ծայրին,աղջիկը`մյուս:Տղան նկատելով աղջկան նետվեց դեմի նա....տղան չէր նկատել,որ մեքենա էր գալիս վազելով անցնում էր փողոցը......հանկարծ տղան գետնին տապալվեց,ամբողջովին արնաշաղախվել էր....աղջիկը չգիտեր ինչ աներ,կարծես աշխարհը փուլ եկավ աչքին....Աղջիկը գրկեց տղային,լաց էր լինում,իրեն սպանում էր,բայց իզուր,տղան դանդաղ մեռնում էր....
Տղայի վերջին խոսքերն էր.<<Կըանքս,աշխարհս,արևս,մի լացի,ես միշտ քո սրտում կմնամ,միշտ......սիրում եմ քեզ իմ հրաշք...>>:
Աղջիկն անդադար կրկնում էր.<<Չէ,չէ,չէէէէ....դու չես կարող ինձ մենակ թողնել,ես առանց քեզ չեմ կարող ապրել դու իմ կյանքի իմաստն ես,ինձ մենակ չթողնես ,աղաչում եմ....ես սիրում եմ քեզ Տիգրան...>>
Աղջկա անունը Անահիտ էր...
Այդ ցավալի դեպքից անցավ 3 ամիս....աղջիկը գրանցվեց StatusCka.Ru -ում և ծանոթացավ Տիգրան անունով մի տղայի հետ,որը իրեն հիշեցնում էր իր Տիգրանին,որը մահացել էր երեք ամիս առաջ: