Բարակ անձրև է մաղում անընդհատ,
Մաքրում է կյանքիս մռայլը դաժան:
Երազ հույսերս են ինձ հասնում հատ-հատ
Հոգու ծալքերից ՝քեզնից անբաժան
Պատուհանից դուրս աշխարհն է թրջվում
Անձրևի մաքուր կաթիլների տակ
Սիրտս է ցավից կաթ-կաթ փոքրանում
Անսփոփ կարոտից լացում անընդհատ
Ուզում եմ անվերջ լինել քո կողքին,
Զգալ եմ ուզում սերդ անսահման
Եվ նայել քո ջինջ,անմեղ աչքերին,
Ու քեզ հետ լինել մեկ տեղ հավիտյան:
Զգա կարոտս,փարվիր ինձ սիրով
Ջերմացրու հոգուս սառույցն արյունոտ
Եվ խոսիր ինձ հետ միայն շշուկով
Նուրբ խոսքեր ասա,քնքուշ,անձրևոտ