Երբ Աննան ու Հայկն ընկերություն էին անում, Աննան կույս էր ու անգամ կյանքի մեջ համբուրված էլ չկար: Հայկը նրանից 8 տարով մեծ էր ու, բնականաբար, թե' արտաքնապես և թե' իր մտածելակերպով ավելի հասուն:
Աննան դեռ ուսանողուհի էր, սովորում էր Ագրարային համալսարանի 2-րդ կուրսում: Պահվածքով համեստ էր, շրջապատում իրեն ինչ-որ տեղ կաշկանդված էր պահում: Հայկի հետ ծանոթացել էին ընդհանուր ընկերների միջոցով. Աննայի ընկերուհին էլ իր հերթին հանդիպում էր Հայկի ընկերոջ հետ: Հայկին սիրահարվել էր առաջին հայացքից, սկզբում թաքցնում էր զգացմունքները, միայն ընկերուհուն էր պատմել, ընկերուհին էլ իր հերթին ընկերոջը, ով էլ Հայկին էր հասցրել:
Ընդհանուր հավաքույթներից մեկի ժամանակ Հայկը, ով արդեն գիտեր Աննայի զգացմունքների մասին, նրան սիրո խոստովանություն արեց ու այդ օրվանից որոշեցին միշտ միասին լինել: Թեպետ Հայկին Աննան դուր էր գալիս, սակայն անգամ մտքով էլ չէր անցնում նրա հետ ամուսնանալ կամ լրջացնել հարաբերությունները: Իսկ Աննան Հայկի հետ կապված բոլորովին այլ երազանքներ ուներ:
Արդեն 6 ամիս էր` հանդիպում էին, թեպետ ոչ այնքան հաճախ: Ձմռանը Ծաղկաձորում ընկերներով Հայկի ծննդյան օրն էին նշում, եղանակը վատ էր, ճանապարհները` փակ: Որոշեցին այդ օրը գիշերել հենց այնտեղ: Բոլորն էլ հարբել էին ու Աննան չգիտակցեց էլ, թե ինչպես Հայկի հետ նույն անկողնում հայտնվեց ու... դա, իհարկե ձեռնտու էր Հայկին։
Հաջորդ օրը Հայկն ու Աննան այդ մասին ոչինչ չխոսեցին: Աննան տուն եկավ ու ողջ օրը սենյակից դուրս չեկավ, միայն մտքեր էին ու արցունքներ: Չգիտեր` ինչ է լինելու, հատկապես, որ Հայկն էլ լուռ էր ու անգամ չէր էլ զանգում: Նա գիտակցում էր, որ իր ճակատագրի վրա արդեն խաչ է քաշված, որ հայ տղաներն ունեն այլ մտածելակերպ, որ ճշմարտությունն իմանալուց հետո ոչ ոք չի ցանկանա իր հետ լուրջ հարաբերություններ ունենալ։
Աննան այդպես էլ ամիսներ շարունակ Հայկի զանգին կամ նրա հետ հանդիպմանը կարոտ մնաց, բայց իզուր. ընկերուհին ասում էր, որ Հայկը գործուղման է գնացել ու ժամանակ չի ունեցել նրան հրաժեշտ տալու։ Բայց Աննան լավ էր հասկանում, որ գործուղումը չի կարող ամիսներ տևել ու որ Հայկը պարզապես էլ չի ուզում նրան տեսնել, նպատակը պարզ էր ու տխուր:
Իր և Հայկի մասին Աննան մորը պատմեց միայն ամիսներ անց, երբ մոր ընկերուհու որդին` Դավիթը, Աննային էր սիրահարվել ու մայրն էլ նրան համոզում էր, որ հանդիպի Դավիթի հետ:
Մայրը, ինչպես և սպասվում էր, շատ ծանր տարավ այդ փաստը, բայց խորհրդակցելով իր գինեկոլոգ ընկերուհու հետ` ելքը գտան: Գնացին գինեկոլոգի մոտ ու կուսաթաղանթը վերականգնեցին:
Դավիթի հետ Աննան հանդիպեց երկու ամիս, քանի որ նա Մոսկվայից Հայաստան էր եկել ամուսնության նպատակով, որոշեցին չհետաձգել հարսանիքը ու շուտ ամուսնացան:
Այժմ արդեն երկու երեխա ունեն, բնակվում են Մոսկվայում, իսկ Դավիթի մտքով էլ չի անցնում, թե մինչ իր հետ հանդիպելը Աննան ինչ ճակատագիր է ունեցել: Աննայի գաղտնիքի մասին գիտեն միայն նա, մայրը և բժիշկը, ով օրական մոտ 20 նման վիրահատություններ է անում ու դա իր համար սովորական երևույթ է դարձել:
Աննան երբեմն հիշում է իր հետ կատարվածի մասին, բայց տպավորությունն այնպիսին է, որ այդ ամենն իր հետ չի եղել, քանի որ, ինչպես ասում են, ժամանակը բուժում է:
1 Ադմինիստրատոր
1 Գլխավոր մոդերատոր 
տղամարդ: 1404 
կին: 883
