Հին Բաբելոնում հիվանդի մահվան մեջ մեղավոր բժշկի ձեռքերը կտրում էին:
Հին կելտերը կռվում սարսափելի էին: Նրանք ոչ մի հագուստ չէին հագնում և
կապույտ էին ներկվում: Այս տեսարանն արդեն իսկ սարսափ էր առաջացնում
հակառակորդի մոտ:
Պարսկական բանակը ժամանակին շատ հզոր ուժ էր: Բանակի հրամանատար Քսերքսը
նախընտրում էր ճաշել իր 15 հազարանոց բանակի հետ: Որպեսզի կերակրեն նման
ահռելի քանակի մարդկանց, քաղաքները ստիպված էին ծախսել ժամանակակից 100
միլիոն դոլարի չափ գումար:
16-րդ դարում Չինաստանում ինքնասպանության ամենատարածված մեթոդը մեկ կիլոգրամ աղ ուտելն էր:
Քավության նոխազը լրիվ իրական պաշտոն էր: Այսպես էին անվանում այն
երեխային, ով դասերի ընթացքում նստում էր թագաժառանգի կողքին: Եթե
արքայազնը սխալ պատասխան էր տալիս, նրա փոխարեն հարվածում էին հենց տղային:
Հին ժամանակներում նավաստիները ձգտում էին գոնե մեկ ոսկի ատամ ունենալ:
Իսկ գիտե՞ք ինչի համար: Սև օրվա համար, եթե հարազատները թաղման փող
չունենային:
Ծխնելույզ մաքրողները լողանում էին տարին երեք անգամ` գարնանը, աշնանը և Սուրբ Ծննդին:
Վաշինգթոնի բանտերից մեկում ութ տարի շարունակ բանտարկված էր մի շուն… քանի որ նա փորձել էր պարզապես կծել…
18-րդ դարում շոտլանդական կիսաշրջազգեստ կրելու դեպքում մահապատժի էին ենթարկում:
Վասկո դա Գաման Հնդկաստանից վերադառնալիս իր հետ բազմաթիվ համեմունքներ
էր վերցրել, հատկապես սև պղպեղ: Եկամուտը կազմեց 6000%: Դրանից հետո
Հնդկաստանից Պորտուգալիս ներմուծվող ապրանքի 95%-ը սև պղպեղ էր:
Սպարտանցի տղաները բանակային ծառայության մեջ էին մտնում յոթ տարեկանից:
Երբեմն տղաները չէին դիմանում ճնշմանն ու մահանում էին: Քսան տարեկանում`
13 տարվա ուսուցումից հետո, նրանք զինվորական էին դառնում: Նրանք ծառայում
էին մինչև 60 տարեկանը:
Հնդկաստանում պլաստիկ վիրաբուժությունը զարգացած էր դեռ մ.թ.ա. 6-րդ դարում: Հիմնականում կատարում էին քթի վիրահատություն:
Զորավար Ալեքսանդր Մակեդոնացին դեմքով ճանաչել է իր գնդի 30 000 զինվորներին:
Հույն փիլիսոփա Անախարսիսը բաժանում էր մարդկանց 3 խմբի, նրանք ովքեր մահացել են,
նրանք ովքեր կենդանի են, և նրանք ովքեր ծովում նավարկում են:
Հնդկացի մայաները ծովախոզուկներից շատ համեղ միս և չտեսնված մորթի են ստացել:
Xv-րդ դարում համարվում էր, որ կարմիր գույնը բուժիչ է: Հիվանդներին
կարմիր հագուստ էին հագցնում և շրջապատում էին նրանց կարմիր գույնով:
Ծայրահեղ աղքատության մեջ՝ օրական մինչև ԱՄՆ $1.25-ով ապրող մարդկանց
թիվը 1990 թ.-ին կազմող 1.8 միլիարդից նվազել է մինչև 1.4 միլիարդ՝ 2005
թ.-ին: Զարգացող երկրներում ծայրահեղ աղքատների մասնաբաժինը նշված
ժամանակաշրջանում նվազել է բնակչության 46 տոկոսից մինչև 27 տոկոսը:
2005թ.-ին աշխարհի զարգացող հատվածում մինչև հինգ տարեկան յուրաքանչյուր
չորս երեխայից մեկը թերքաշ էր, մինչդեռ 1990 թ.-ին այս ցուցանիշը եղել է
յուրաքանչյուր երեքից մեկը: Թեև սովի մատնված բնակչության մասնաբաժինը 1990
թ.-ից ի վեր կրճատվել է հաջողություն հիմնականում գրանցվել է Ասիայում,
հատկապես Արևելյան Ասիայում, սակայն բնակչության աճի պայմաններում սովի
մատնված մարդկանց բացարձակ թիվն աճել է՝ 815 միլիոնից հասնելով 925
միլիոնի:
Աշխարհի ամենաաղքատ երկրներում բազմաթիվ ընտանիքներ արդեն իսկ իրենց
եկամտի կեսից ավելի ծախսում են սննդի վրա: 2010 թ.-ից ի վեր, սննդամթերքի
գների աճի պատճառով, ևս 44 միլիոն մարդ է հայտնվել աղքատության շեմից՝
օրական ԱՄՆ $1.25-ից ներքև: Արևելյան Ասիայում աղքատության մակարդակը 1990
թ.-ի 60 տոկոսից իջել է մինչև 20 տոկոս: Աշխարհում աճում է հարստության
բաշխման անհավասարությունը: 1960 թ.-ին աշխարհի ամենահարուստ 20 տոկոսը
տիրապետում էր աշխարհի բոլոր եկամուտների 70 տոկոսին: 2005 թ.-ին,
Համաշխարհային բանկի տվյալներով, այդ մասնաբաժինն աճել է մինչև 77 տոկոս:
Աշխարհում կա գրել-կարդալ չիմացող 776 միլիոն չափահաս, որոնց երկու
երրորդը կանայք են: Կանայք կատարում են աշխարհի աշխատանքի մոտ երկու
երրորդը և արտադրում են աշխարհի սննդի կեսը, սակայն վաստակում են աշխարհի
եկամտի ընդամենը 10 տոկոսը և տիրապետում են աշխարհի գույքի ընդամենը 1
տոկոսին: Այն պատճառով, որ մարդիկ նախընտրում են տղա երեխա ունենալ, սեռով
պայմանավորված աբորտների և նորածին աղջիկներին անուշադրության մատնելու
հետևանքով ողջ աշխարհում «անհետանում» է ավելի քան 134 միլիոն կին:
Հղիության բարդություններից կամ ծննդաբերության ժամանակ ամեն տարի
մահանում է ավելի քան 350,000 կին՝ յուրաքանչյուր 90 վայրկյանը մեկ: Այս
մահերի 99 տոկոսը գրանցվում է զարգացող երկրներում: Զարգացած երկրներում
15-49 տարեկան կանանց մահվան և հաշմանդամության առաջին պատճառը
վերարտադրողական առողջության հետ կապված խնդիրներն են:
Կանանց մինչև 70 տոկոսն իր կյանքի ընթացքում ենթարկվում է բռնության:
Գենդերային բռնության արդյունքում մահանում կամ հաշմանդամ է դառնում այնքան
կին, որքան քաղցկեղի արդյունքում: Աշխարհում ավելի քան 101 միլիոն
դպրոցահասակ երեխաներ չեն հաճախում դպրոց և նրանց կեսից ավելին աղջիկներն
են:
Աշխարհում 1.2 միլիարդ մարդ 10-19 տարեկան է. նրանք են լինելու հաջորդ
սերնդի ծնողները և նրանց 88 տոկոսն ապրում է զարգացող երկրներում:
Աշխատուժում ներգրավված 620 միլիոն երիտասարդ մարդկանցից 81 միլիոնը կամ 13
տոկոսը 2009 թ-ի ավարտին մատնված էր անգործության: Այս ցուցանիշը երեք
անգամ գերազանցում է աշխարհում չափահասների գործազրկության միջին
մակարդակը:
ՄԻԱՎ վարակի նոր դեպքերի մոտ 40 տոկոսը տեղ է գտնում 15-24 տարեկան
երիտասարդ մարդկանց մոտ: Այս տարիքային խմբում տղաների ընդամենը 40 տոկոսը և
աղջիկների ընդամենը 38 տոկոսն է տիրապետում ՄԻԱՎ փոխանցման վերաբերյալ
ստույգ տեղեկությունների:
Կյանքի միջին տևողությունը հասել է երբևէ եղած ամենաբարձր ցուցանիշին՝
69 տարեկան (67՝ տղամարդկանց, 71՝ կանանց համար): Սակայն տարածաշրջանների
միջև տարբերություններն ահռելի են՝ ենթասահարային Աֆրիկայում՝ 54 (53՝
տղամարդկանց համար, 55՝ կանանց), Հյուսիսային Եվրոպայում՝ 80 (77՝
տղամարդկանց համար, 82՝ կանանց):