Տղան ու աղջիկը երկար ժամանակ հանդիպում էին, նրանք իրար սիրում էին անսահման սիրով: Միասին շատ երջանիկ էին, ամբողջ օրն իրար հետ էին անցկացնում, բայց միևնույն է կարոտում էին իրար նույնիսկ այդ ժամանակ: Նրանց հարաբերությունները շատ լուրջ էին, նրանք պատրաստվում էին ամուսնանալ: Մի օր շատ անիմաստ պատճառով նրանք վիճեցին և բաժանվեցին: Երկուսն էլ գիտակցում էին, որ այդպես ապրել չեն կարող, շատ էին տանջվում ու կարոտում, ամեն վայրկյան զգում էին միմյանց կարիքը:
Արդեն անցել էին ամիսներ այդ բաժանումից: Աղջիկը որոշում է գնալ այնտեղ, որտեղ ապրում էր տղան: Նրանց շենքի մոտ շատ մարդիկ էին հավաքվել, բոլորը տխուր էին, մռայլ: Աղջիկը ոչինչ չէր հասկանում, մինչ այն պահը, երբ կրկին տեսավ սիրելիին` անզգայացած պառկած....սա եղավ նրանց վերջին հանդիպումը...տղան ինքնասպան էր եղել: Նա վախեցած մոտեցավ տղային և սկսեց բղավել, լացել....: Աղջկան մոտեցավ մի փոքրիկ երեխա` ձեռքին նամակ, ու ասաց.
-Եղբայրս ասել է, որ այս նամակը տամ այն աղջկան, ով առաջինը մոտենա իրեն...
Իսկ նամակի մեջ գրված էր.'' ես առանց քեզ ապրել չէի կարող, շատ եմ կարոտել քեզ,,,,ես քեզ սիրում եմ...''