Ա՜ խ,որքան շատ եմ ցանկացել ասել քեզ,բայց լռել եմ… Որքա՜ն,շատ եմ երազել քեզ ամուր գրկել,բայց երբեք չեմ գրկել: Որքա՜ն շատ եմ հիմա զղջում այն ամեն չասած բառիս համար… Որքա՜ն, պետք ես ինձ դու հիմա… Եվ որքան ուշ է, ինչ-որ բան փոխել սիրելիս… Ա՜խ,որքան շատ եմ ուշացել… Քո հարսանիքը: Քո հարսանիքին ես չեկա… Ես այդ օրհնված օրը,մարում էի: Դու քո հարսանիքին խոստացել ես <<Տեր եմ>>, Իսկ ես այդ ժամանակ Աստծուց փրկություն էի աղերսում: <<Որ օգներ ինձ,որ մոռանայի քեզ>>… Քո հարսանիքին ես աղոթում էի,որ երջանիկ լինեիր, Իսկ ես մարում էի… Ու ցավոք այդպես էլ իմ այքան սպասված <<Մեր սերը>> չկայացավ…/Հեղինակային/