Բանբասանք բառը նույնիսկ տանել չեմ կարողանում: Կներեք բայց պետք է խոստովանեմ հայերին բնորոշ մի բան որը երևի մարդու մեջ ամենավատ գծերից մեկն է: Չեմ հասկանում այն մարդկանց, ովքեր իրենց կյանքը թողած ապրում եմ ուրիշի մասին խոսելով , ուրիշի արածը քննադատելով, նրա այս կամ այն քայլը վատաբանելով: Յուրաքնչյուր մարդ պետք է նախևառաջ իրեն քննադատի ապա խորհրդի տեսքով փորձի ուղղել մյուսի սխալը, եթե իհարեկ այդ մարդը ցանկություն ունի լսել ուրիշի խորհուրդները

Զարմանում եմ ոնց են մարդիկ օրինակ ապրում այս կամ այն աստղի կյանքով կամ էլ իրենց չսիրած աստղի մասին վատ նյութեր հրապարակելով `չմտածելով այն մասին,որ դա կարող է շատ ծանր լինի տվյալ անձնավորության համար Իմ կարծիքով բանբասանքը ավելի շատ աղջիկների մեջ է արմատավորված`կան նաև բացառություն տղաներ, որոնք էլ ավելի են գցում իրենց արժանապատվությունը, նրանք վատաբանելով մեկին մտածում են ուրիշի աչքին բարձրանալու մասին, բայց ինչպես ասում են

մի լսիր ,թե ինչ են ասում նրա մասին, այլ լսիր այն, թե նա ինչ է ասում ուրիշների մասին