Այս պատմությունը վերցված է իրական կյանքից:
Առավոտ էր:Առավոտը ճակատագրական դարձավ 18 տարեկան մի պատանու համար:Նա հիվանդ էր և գիտեր դրա մասին, սակայն այդ առավոտ տեղի ունեցավ ողբերգական մի դեպք տղայի ընտանիքում:Պատանին անցնելով բժշկի դռան կողքով նկատեց, որ այնտեղ է գտնվում նաև իր մայրը:Սկսեց թաքուն ականջ դնել:
-Բժիշկ ինչ կլինի իմ տղայի հետ?-վախը սրտում հարցրեց տղայի մայրը:
Երկարատև լռություն էր:
-Ձեր տղային մնացել է ապրելու 1 շաբաթ:
-Աստված իմ,-շոկային հարված էր տղայի և նրա մոր համար:
Անցել են օրեր:Զրուցում եմ տղայի հետ , սիրտս փշուր-փշուր է լինում:Նրան մնացել են հաշվար օրեր ապրելու իսկ նա կյանքի մասին է խոսում, թե ինչքան է սիրում կյանքը ,խոսում է կյանքի գույներից,իր ապրած ու չապրած կյանքից:Անիծում է իր բախտը, որ չթողեց վայելել կյանքը, անիծում է այն օրը երբ իր մայրը ծնեց հայրենիքի պաշտպանի որը կյանքից հեռանում է առանց իր պարտքն կատարած:
Ժամեր անցան:Նա չէր գրում:Հանկարծ մի հաղորդագրություն ստացա,,նա էր:
՛՛Մթություն է պատել աչքերիս առաջ,,,հոգուս խորքում թողիր այրվող մի կրակ սիրտս հիվանդ չդիմացավ ցավերիս,,,բժիշկ չկար դարման դներ վերքերիս,, 18 տարեկան ես հեռացա,,սուտեր կյանքս,, ես ոչ մի բան չտեսա աչքս կարոտ թողեցիր դու Տեր Աստված,, որն է մեղքս ասա գոնե իմանամ Աստված աղաչում եմ քեզ Աստված դեռ ջահել եմ ես Տեր Աստված կարոտ մի թող խնդրում եմ,, ցավով մի թող ,,ախ դաժան դաժան ջահելություն ես չեմ տեսել սա էր բախտս,, կարճեմ ապրել,,գիտեմ կգաք իմ շիրիմին դուք այցի,,լուռ կարտացվեք ,,մոմ կվառեք իմ կողքին,, դե ինչ արած կյանքս խորտակեց ինձ տարավ գերեզման,, ընկերներս մնաք բարով հավիտյան՛՛
Արցունքները ծորում էին աչքեիրցս,, չգիտեի ինչ անեի:Միգուցե բղավեմ անարդար կյանքի վրա, բայց միթե դա ետ կբերի իմ ընկերոջը?Նա գնաց,ել չկա իմ կողքին,,հիմա նա իմ սրտում է բնակվում և այնտեղ կմնա մինչև այն ժամ երբ Աստված ինձնիցել կխլի իմ ապրած ու չապրած կյանքը...