Այո , այս ամենից ես հոգնել եմ, հոգնելուց բացի նաև տանջվել եմ , վախեցել եմ , բայց հոգնել եմ : Հոգնել եմ մարդկանց սառը , ոչինչ չասող ու չարտահայտող հայցքներից: Հոգնել եմ այն ամենից , ինչ դատարկ է , ուրույն է ու սուտ: Հոգնել եմ , որ ամեն վայրկյան պիտի տեսնեմ նույն կարեկցանքը, նույն սուտը, որը մի մեծ ոճրի նման մարդկության գլխին է կախված:

Ես չեմ ուզում թարմություն , որովհետև ես ոչ թե հոգնել եմ ֆիզիկապես , այլ` հոգեպես : Հոգնել եմ նայել մարդկանց աչքերին ու նույնը տեսնել: Ինչու պիտի դուրս գամ` լավն ու բարին տեսնելու բուռն ցանկությամբ, բայց տեսնեմ հակառակը` մի կեղեքող , մի վատ մթնոլորտ, որն անկեղծ ասած հոգնեցուցիչ է: Հոգնել եմ….

Հոգնել եմ երազելուց , հոգնել եմ մտածելուց, տալուց , վերցնելուց , խոսելուց ու չխոսելուց, հոգնել եմ սուտ ու կեղծիք թվացող արցունքներից: Հոգնել եմ սպասելուց, թե ինչի՞ն եմ սպասում, ինքս էլ չգիտեմ : Անկեղծ ասած տանջահար ու անպատասխան հարցերից էլ եմ հոգնել :