Արամը և Գևորգը լավագույն ընկերներ էին: Նրանք բնավորությամբ շատ նման էին: Նրանց ընկերությանը խոչընդոտ էին հանդիսանում Գևորգի ծնողները, քանի որ նա հարուստ ընտանիքից էր, իսկ Արամը` աղքատ: Սակայն Գևորգը երբեք վերևից չէր նայում Արամին: Նրանց
համար սոցիալական դիրքը նշանակություն չուներ:
Արամը և Գևորգը միասին շատ փորձություններով էին անցել: Ամենուրեք նրանք միասին էին: Թվում էր, թե նրանք անբաժան ընկերներ են, սակայն եկավ ժամանակ, երբ նրանք բաժանվեցին ընդմիշտ:
Մի անգամ Արամը զանգեց Գևորգին և կանչեց հանդիպման: Գևորգը շտապ եկավ Արամի մոտ և անհանգիստ նրան հարցրեց կանչելու պատճառը: Եվ Արամը ասաց.
- Այսքան տարիներ ես քեզ օգտագործել եմ, դու ինձ համար եղել ես օգուտ ստանալու միջոց, իսկ հիմա դու այլևս ինձ պետք չես, հաջողություն:
Այսքանը ասելով` Արամը հեռացավ: Գևորգը մնացել էր զարմացած, ինչպե՞ս հնարավոր է այսպիսի բան, մի՞թե նա լավ չէր ճանաչում Արամին, մի՞թե նա այս ամենին ընդունակ էր: Նա իր տեղը չէր գտնում: Մի քանի օրից Գևորգը լուր ստացավ, որ Արամը մեկնել է երկրից: Նա չէր կարողանում տնից դուրս գալ, իսկ երբ դուրս էր գալիս, ապա ամեն ինչ հիշեցնում էր Արամի մասին: Կարճ ժամանակ հետո նա նույնպես հեռացավ երկրից: Այնտեղ նա ուսումը շարունակեց, աշխատանքի անցավ և 2 տարի հետո վերադարձավ:
Երբ Գևորգը ճանապարհվում էր դեպի տուն, ապա տեսնելով Արամենց տունը` որոշեց հյուր գնալ նրանց, սակայն Արամը տանը չէր: Տանն էր միայն նրա մայրը: Նրանք սկսեցին զրուցել: Շատ դժվար էր հարցնել Արամի մասին, սակայն Գևորգին շատ էր հետաքրքրում Արամը և հազիվ իր մեջ ուժ գտնելով` հարցրեց նրա մասին: Արամի մայրը արցունքները աչքերին` ասաց.
- Արամը այլևս չկա: Նա մահացել է մի քանի օր առաջ: Նա շատ հիվանդ էր, շտապ վիրահատության կարիք ուներ, սակայն այդքան գումար չուներ:
Գևորգի աչքերից անմիջապես սկսեցին գլորվել արցունքներ: Նա այդպիսի պատասխանի չէր սպասում և դա նրա համար անսպասելի էր: Գևորգը չգիտեր ի՞նչ ասել, այս ամենից հետո ինչպե՞ս վարվել: Նա միայն կարողացավ ասել.
- Իսկ ինչու՞ ինձ չդիմեց, ինչու՞ ինձնից գումար չխնդրեց, ես առանց վարանելու կտայի այդ գումարը: Եվ վերջին օրը ինչու՞ այդպես վարվեց ինձ հետ:
Իսկ նա ասաց.
- Դու գիտես, որ նա հպարտ էր: Նա չէր կարողանա քեզնից գումար խնդրել և իր հպարտությունը իր կյանքը խլեց, իսկ վերջին օրը այդպես քեզ ասաց, քանի որ չէր ուզում դու տառապես, երբ նա այլևս չի լինի: Նա մտածում էր, որ քեզ համար ավելի լավ կլինի այն ժամանակ
տանջվեիր, քան հիմա:
Գևորգը լուռ լսում էր, ապա իմանալով Արամի թաղման վայրը` դուրս եկավ և ճանապարհվեց դեպի գերեզմանատուն: Վերջապես գտավ այդ վայրը:
Նա չէր կարողանում իրեն ներել այդ ամենի համար, եթե ինքը այն օրը բաց չթողներ Արամին, իմանար, թե նրա հետ ի՞նչ է կատարվում, ապա հիմա նա ողջ կլիներ: Նա իր ողջ կյանքում չներեց իրեն: Նա հիմնեց բարեգործական մի ընկերություն և սկսեց օգնել այն մարդկանց, ովքեր վիրահատության կարիք ունեն` տրամադրելով նրանց համապատասխան գումար: Եվ նա ամեն օր գնում էր Արամի մոտ և նրա շիրմաքարին թարմ մեխակներ դնում:
1 Ադմինիստրատոր
1 Գլխավոր մոդերատոր 
տղամարդ: 1404 
կին: 883
