Հռչակագրում: 284 Ցուցադրվում ազդերը.: 141-160 |
Էջեր: « 1 2 ... 6 7 8 9 10 ... 14 15 » |
Անուշհոտը վարդիկ կուզեն, մարդկությունը մարդից կուզեն:
|
Ճակատագիրը պատահականությում չէ,այլ ընտրության առարկա, նրան չեն սպասում, այլ նվաճում են:
|
իայն դժբախտը գիտի, թե ինչ է երջանկությունը:
|
Սիրել՝ նշանակում է դադարել համեմատել:
|
Յուրաքանչյուրը լսում է միայն այն, ինչ ինքը հասկանում է:
|
Հաճախ օրենքը թույլատրում է այն, ինչ ույլ չի տալիս պատիվը:
|
Մարդկանց խանգարող թերությունն այն է, որ նրանք չեն զգում, թե ինչի են ընդունակ:
|
Եթե ես ժամանակ առ ժամանակ չլռեմ, ես չեմ լսի, թե ինչ է ուզում և սպասում կյանքն ինձնից:
|
Կարգադրելու իրավունք տալիս է միայն հնազանդությունը:
|
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:
|
Մարդիկ ճանաչվում են վեճի մեջ և ճանապարհին:
|
Ամենաբարձր գնահատականը, որին կարող է արժանի լինել միայն անձնական կյանքում առաքինի մարդը, իր ծառաների հավանությունն է:
|
Աղքատության պատճառը հաճախ ազնվությունն է:
|
Աշխարհում չարիքը քիչ կլիներ, եթե այն հանդես չգար բարիքի անվան տակ:
|
Աշխարհը միանգամայն այլ կերպ կերևա, եթե նայես նրան ոչ միայն քո կտուրից:
|
Ամեն ոք դժբախտ է ուղիղ այնքան, որքան նա իրեն դժվախտ է համարում:
|
Միջակ մտքի տեր մարդիկ սովորաբար դատապարտում են, այն ամենը, ինչ վեր է նրանց կարողությունից:
|
Ճշմարիտ առատաձեռն նա է, ով տալիս է նրանից, ինչն անձամբ իրեն է պատկանում:
|
Ով անշնորհք ձեռքով ճանկում է վարդը, թող չգանգատվի, թե փշերը իրեն ծագում են:
|
Բարի գործերի հիշատակը պահպանելու ամենալավ եղանակը դրանք կրկնելն է:
|
|